«Πόσο έγραψε ο Γιαννάκης;»,
«Εσύ πήρες 9, αλλά οι φίλοι σου πήραν 10»,
«Τι δεν έκανες σωστά στο τεστ και πήγες χειρότερα από τους άλλους;»

Αυτά και πολλά άλλα είναι μερικά από τα κλασσικά ερωτήματα που μπορεί να θέσει ένας
γονιός σε συχνή βάση απέναντι στο παιδί του, προκειμένου να καταλάβει πόσο καλά τα πάει
σε σύγκριση με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, ή ακόμα και με τον αδερφό ή την αδερφή
του. Ωστόσο, η προέκταση αυτού του ερωτήματος είναι βαθύτερη τόσο για τον γονιό όσο και
για το παιδί, έχοντας μεγάλο αντίκτυπο στην ψυχοσύνθεση του παιδιού.
Τα παιδιά, ειδικά κατά τη μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία, όπου αρχίζουν
και
διαμορφώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, είναι ιδιαίτερα ευάλωτα
απέναντι σε τέτοιου είδους ερωτήσεις από τους γονείς τους. Οι γονείς από την πλευρά τους τις
κάνουν με γνώμονα την βελτίωση της επίδοσης του παιδιού στον εκάστοτε διαφορετικό τομέα
(λ.χ. σχολείο, αθλήματα, τέχνες), ενώ παράλληλα αγωνιούν να καταλάβουν εάν εκτελούν
σωστά τον πολύ σπουδαίο ρόλο τους. Ωστόσο τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εντελώς
αντίθετα από τα αναμενόμενα.
Συγκεκριμένα, μπορεί να αυξηθεί πολύ η ανταγωνιστικότητα ανάμεσα στο παιδί και τα άλλα
άτομα,
φίλους ή αδέρφια, στην προσπάθεια των παιδιών να προσελκύσουν την προσοχή των γονέων
και να κερδίσουν κατά αυτόν τον τρόπο το ενδιαφέρον τους και την επιβεβαίωση από αυτούς.
Παράλληλα, όμως, μπορεί να παρατηρηθούν στα παιδιά συμπτώματα σχολικής φοβίας,
απόσυρση από τους φίλους και τις ομάδες παιχνιδιού ή ακόμα και από την ίδια τους την
οικογένεια.
Κατά συνέπεια, τα παιδιά καταπονούνται από το άγχος του ανταγωνισμού, αισθάνονται
άσχημα και κλείνονται στον εαυτό τους, νιώθουν μειωμένο ενδιαφέρον για τις δραστηριότητές
τους, έχουν διάθεση παραίτησης και είναι πολύ πιθανόν να μειωθούν οι επιδόσεις τους στο
σχολείο και στις άλλες τους ασχολίες.
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν:
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΕΝΑ ΚΛΙΜΑ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και μοναδικό, με διαφορετικές ανάγκες, ικανότητες και
ταλέντα και αυτό που θέλει να αισθανθεί είναι πως γίνεται αποδεκτό.
Εστιάστε στα δυνατά του σημεία και ακούστε το με προσοχή όταν σας μιλάει για όλα όσα
του αρέσουν. Βοηθήστε το να τα καλλιεργήσει και να τα βελτιώσει, όπως και να ενισχύσει τα
αδύνατά του σημεία όσο γίνεται περισσότερο.
ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ
Ένα παιδί είναι πιο πιθανό να αντιδράσει με τους τρόπους που αναφέραμε παραπάνω,
όταν νιώθει ότι δεν ακούγεται η άποψή του. Γι’ αυτό προσπαθήστε να επικοινωνήσετε με το
παιδί σας, βρίσκοντας συμβιβαστικές και ενδιάμεσες λύσεις.
ΜΗΝ ΤΟ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΠΟΤΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ
Κανένα παιδί δεν είναι ίδιο με κανένα άλλο και όσο και να το προσπαθήσει δεν θα τα
καταφέρει να γίνει. Αντιθέτως, σε μια προσπάθεια σύγκρισης το μόνο που θα καταφέρετε θα
είναι να πληγωθεί ο αυτοσεβασμός του παιδιού και να αρχίσει να μην έχει καλή εικόνα για τον
εαυτό του.
«ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΕ» ΤΟ ΠΟΣΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ
Το να γνωρίσουν τον εαυτό τους καλύτερα αποτελεί μια πραγματική πρόκληση για τα
παιδιά. Επομένως το κλειδί είναι να αισθάνονται ότι σε αυτή τη διαδικασία έχουν στο πλευρό

τους τους γονείς τους, οι οποίοι θα πρέπει να υποστηρίζουν την ανάπτυξη και διαμόρφωσή
τους χωρίς να καθορίζουν συγκεκριμένα όρια.
Έτσι, σταδιακά το παιδί θα καταφέρει να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του!

Φωτο : pixabay